Εχουμε καταθλιψη, τολμη και γοητεια.
Πασχουμε απο νοσταλγια.
Νοσταλγια για τοπους που αγαπησαμε
χωρις λογο και αιτια.
Και τι ειναι ο τοπος;
Εχει καμια σχεση ο τοπος με το γεγονος;
Τ'αεροδρομια
βλεπουν περισσοτερα ειλικρινή φιλια
απ'οτι οι αιθουσες γαμων.
Και οι τοιχοι νοσοκομειων
εχουν ακουσει πιο πολλες προσευχες
απ'οτι οι τοιχοι εκκλησιων.
Οποτε;
Τι σου ειναι ο τοπος;
Τιποτα.
Ασχετος.
Ο τοπος ειναι
το ιδανικο σημειο συναντησης.
Για τους ανθρωπους.
Γιατι οι ανθρωποι κανουν τον τοπο.
Δεν εχει σημασια αυτος.
Σημασια εχουν οι ανθρωποι.
Θα χρειαστεις στην ζωη σου καφετεριες,
παραλιες,
ηλιοβασιλεματα,
βολτες με το αμαξι.
Θα χρειαστεις αεροπλανα
και διαβατηρια
και καινουρια τραγουδια
και παλια τραγουδια,
αλλα πανω απ'ολα
και περισσοτερο απ' οτιδηποτε αλλο
ανθρωπους.
Θα χρειαστεις αλλους ανθρωπους
και θα χρειαστει να εισαι εσυ
αυτος ο αλλος ανθρωπος
για καποιον αλλον.
Θα χρειαστει να εισαι
μια ζωντανη
αναπνεουσα
ουρλιαζουσα
προσκληση
για να πιστεψει
σε
καλυτερα
πραγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου