9.11.13

Ευτυχως Ευτυχια...




Μερα, νυχτα, ερχεται, παρερχεται. Δρομοι, συννεφα, ματια, ανθρωποι, ροδες, καπνοι, γελια, αποριες, μουσικη και κορνες. Καθε μερα τοσο διαφορετικα μα τα ιδια καθε μερα.

Στασιμο η προχωραει? Τετραγωνο η κυλαει? Δεν ξεχωριζεις πια, μονο ελπιζεις.
Ολα για ενα λογο γινονται, ολα για ενα λογο αλλαζουν.

Δεν ειναι εποχη για μοναξια, η ψυχη αναζητει μια παρεα, ατομα να ανταλαξει μια ιδεα, να ξορκισει το βαρος που πρεπει να σηκωσεις μοναχος σου.
Ευτυχια να'χεις θαυμασιους ανθρωπους γυρω σου.



*Μουσική στο βαθος, στιχοι φτανουν στα αφτια:*
"Βγαλ'τα περα μοναχη σου οπως καναμε ολοι μας
Γαμω το πορτοφολι μας"


"Ευτυχια να ψαχνεις να βρεις το εαυτο σου,
ευκολο πραγμα" ειπα και κατάπια μια γουλια ειρωνια.

"Κανεις δεν χανεται πιστευω,
θα επιβιωσω ελπιζω" ειπε, χαμογελασε και γεμισε κι εμενα ελπιδα. 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου